Stannah en de (alternatieve) Elfstedentocht!
Stannah sponsort ijsclub Uitgeest “ijskoud de beste” die meedoet aan de alternatieve Elfstedentocht in Oostenrijk!
Geschreven door Stannah
De nostalgie van onze geliefde Elfstedentocht
Er is niets zo Nederlands als hopen dat er toch nog een Elfstedentocht komt deze winter. Toch is de laatste “Tocht der Tochten” alweer 21 jaar geleden! Dat was in 1997 toen Henk Angenent bij de mannen won en Klasina Seinstra bij de vrouwen. Vele jongere generaties Nederlanders hebben nog nooit een Elfstedentocht meegemaakt, wat de tocht een beetje een legendarisch sfeertje geeft. Gelukkig is er toch nog een beetje troost voor ons schaats liefhebbend volk namelijk, de alternatieve Elfstedentocht in Weissensee te Oostenrijk.
Sinds 1974 worden er al alternatieve Elfstedentochten gereden, aangezien de Nederlandse wateren niet meer zo gemakkelijk dichtvriezen. In landen zoals; Noorwegen, Finland, Canada, Polen, Oostenrijk en zelfs Japan en Mongolië heeft menig Hollander zijn of haar droom kunnen verwezenlijken.
Uiteraard is de échte alleen in ons Fryslân, maar beter iets dan niets!
Enkele feiten over De Tocht der Tochten op een rijtje:
Bron: WikipediaDeelnemers aan de eerste Elfstedentocht in 1909
Al sinds de 18de eeuw rijden Friezen deze heroïsche tocht wanneer het weer dat toelaat. Laten we eens gaan kijken naar een paar andere feiten:
- In 1909 werd er dan voor het eerste een officiële Elfstedentocht gehouden. Van de 48 ingeschreven deelnemers reden er uiteindelijk maar 23 mee, omdat de dooi plotseling was ingevallen.
- De tocht die in 1933 werd gehouden, is de enige die ooit in december heeft plaatsgenomen.
- Tijdens de oorlog werden er 1941 en 1942 toch een tocht gehouden, met de goedkeuring van de Duitse bezetters.
- Waterverontreiniging was de reden waarom er gedurende 22 jaar geen Elfstedentocht werd gehouden. Dat was in de jaren 60 en 70, maar men moest ook even bijkomen van de hel van ’63!
- Toen toenmalig Kroonprins Willem-Alexander in 1986 onder de schuilnaam W.A van Buren meereed, werd hij tijdens de rit vergezeld door een schaatsende rijksrechercheur.
- Vanaf de eerste officiële rit tot op de dag van vandaag zijn er in totaal 56.314 Elfstedentochtkruisjes uitgereikt. Deze medaille wordt alleen uitgereikt aan diegenen die de 200 km lange tocht uit schaatst.
- De laatste tocht die tot nu toe werd gehouden was in 1997, deze is ook meteen de zwaarste tocht na ’63.
- Pas in 1985 konden vrouwen officieel aan de wedstrijd meedoen.
- Sinds het begin van de Elfstedentocht, 109 jaar geleden, is deze slechts 15 keer gereden.
IJsclub Uitgeest “IJskoud de Beste” de Weissensee en Stannah
Vanaf 1989 is er de AEW, oftewel: de Alternatieve Elfstedentocht Weissensee. Duizenden Nederlanders gaan er ieder jaar weer heen om mee te doen. Met uitzondering van twee jaren, wordt hier elke jaar steevast kilometers geschaatst. Zo ook door enkele leden van de IJsclub te Uitgeest.
IJsclub Uitgeest bestaat al sinds 1854 (!) en is één van de oudste ijsclubs van Europa. Ook wij van Stannah houden van deze oer-Hollandse sport en hebben daarom schaatspakken aan de club cadeau gegeven. Het gaat hier om een groep van recreatieve schaatsers, een groep van 9 die in de Weissensee heeft mee geschaatst en een jonge wedstrijdgroep. Wij hebben enkele vragen aan de twee oudere groepen gesteld. Benieuwd hoe dat nou allemaal verloopt!
De Weissenseegroep van IJsclub Uitgeest
In marathonpakken van Stannah Trapliften gestoken een aantal Weissenseegangers, vooraan van links naar rechts Tjeerd Kingma, Peter Vosse en Joris Beentjes. Op de achterste rij van links naar rechts Guus Albrecht, Cor Hein Verwer en Cees Heistek. Enkele leden van de Weissenseegroep ontbreken hier.
Joris Beentjes (eerste bovenaan van rechts naar links) heeft de Alternatieve Elfstedentocht al vaker gereden en weet dus hoe het er allemaal aan toegaat. Ook zijn er verschillende leden van de groep die de echte Elfstedentocht hebben gereden en zo het felbegeerde kruisje hebben bemachtigd.
Wij vroegen aan Joris hoe belangrijk het schaatsen voor de leden eigenlijk is:
De meeste van ons zijn met schaatsen opgegroeid, de een is wat fanatieker dan de ander. Daarin loopt het uiteen. Iedereen is echter wel gek op natuurijs, veel van de leden trainen hier echt puur om goed te kunnen schaatsen. Aan de ene kant is het echt vanuit een gevoel van traditie maar een paar van onze leden hebben ook echt marathons gereden, en best op hoog niveau. Dat is ook het geval voor ons groepje, nu is de marathon niet meer zo van belang en gaat het meer om het plezier van het schaatsen. Het is een mooie sport die op individueel niveau te doen is, maar het kan ook met een groep, je hoeft in principe niets af te spreken. Maar wij spreken wel met elkaar af, zo’n drie keer per week. De ijsclub is geopend vanaf eind september tot de tweede week van maart.
Hoe is het om mee te doen aan de AEW?
We gaan al heel lang, vanaf 1991. De groep wisselt per jaar, er zijn ongeveer 10 á 14 mensen die eigenlijk altijd meegaan, een vaste kern. Dit jaar bestaat de club uit 9 mensen. Het is leuk wanneer de partners en kinderen meegaan, dan zie je dat de jeugd ook plezier heeft. Meestal huren we een appartement of chalet samen, en hebben we het erg naar ons zin. Het is en blijft een belevenis om zo tussen de bergen en vaak in de sneeuw te schaatsen. Ondanks dat we al jaren deelnemen blijft het leuk en is het fijn om naar een doel toe te trainen. Ook zijn de omstandigheden elk jaar anders. Soms is het ijs spiegelglad en zie je de vissen eronder zwemmen. Het is als een glasplaat waarop je schaatst en waarbij je door de helderheid diep kijkt en een gevoel van hoogtevrees krijgt. Dit water fungeert als de drinkwatervoorziening voor de hele streek en men is daar erg zuinig op. De startstreep wordt bijvoorbeeld niet met verf maar met limonade gekleurd!
Het meer ligt op 930 meter boven zeeniveau wat maakt dat het “ijs-zeker” is. Het parcours is elk jaar wisselend afhankelijk van de conditie van het ijs. Het meer is grofweg in twee delen te splitsen. Het rechterdeel, het “kleine meer ”, grenzend aan het dorp en het “grote meer”, links van de brug over het meer. Hier is het erg diep en het moet er flink vriezen om daar te kunnen rijden. Is dat het geval dan zijn er 8 ronden van 25 km te gaan en anders volgen we de lussen die aangegeven zijn op het “kleine meer” die telkens rond de 16 km zijn.
Het is fijn grote rondes te maken omdat je dan het hele meer ziet en het wat afwisseling geeft. Dat is prettig als je bedenkt dat je tussen de acht en negen uur bezig bent met de 200 km.
Dit water fungeert als drinkwatervoorziening voor de hele streek en men is daar erg zuinig op. De startstreep wordt bijvoorbeeld niet met verf maar met limonade gekleurd!
Natuurlijk gaan we ook voor de gezelligheid. Het is een week ontspanning en één dag inspanning. Overdag wordt er serieus getraind om weer te wennen aan het natuurijs maar daarna nemen we even een biertje en gaan we s ’avonds met elkaar een hapje eten in een van de restaurants!
Hoe belangrijk is een goed schaatspak eigenlijk?
Kleding is belangrijk tijdens het schaatsen in Weissensee. Het moet afgestemd zijn op de omstandigheden. ‘s Morgens is het soms min 24 en overdag met de zon erbij rond het vriespunt. Als de zon achter de bergen verdwijnt zakt de temperatuur weer snel. Wind speelt ook een grote rol. Die maakt het guur en de gevoelstemperatuur is dan erg laag. Het achterste deel van het meer ligt tussen steile bergwanden. Daar schijnt de zon niet op het ijs en bij wind is het daar vaak erg koud. Laagjes kleding over elkaar vormen vaak de beste oplossing. De marathonpakken gemaakt van ventilerende stof speciaal voor sporten bieden dan een oplossing met dank aan Stannah!
Uiteraard konden wij het niet laten om aan Joris te vragen of hij dacht dat er ooit nog een echte Elfstedentocht in Friesland zal komen. Met een lachende maar vastberaden stem antwoordde hij: Natuurlijk, dat vraag je aan de verkeerde! Absoluut, zolang ik leef hoor ik al dat het niet meer gebeurd. Kijk maar naar de afgelopen keren, ’86 en ’97, statistisch gezien zal die binnen een paar jaar worden gereden. Dan doe ik zeker weten mee! Ik heb het nog niet gedaan, wel de Noord-Holland tocht, van in dezelfde jaren ’86 en ‘87. Die was ook 200 km.
De recreatieve schaatsers
Trainingsgroep laat hun nieuwe schaatspakken met trots zien
Benno van Tol geeft ons een beter inzicht wat betreft de leden van de ijsclub, ook aan hem hebben wij enkele vragen gesteld.
Hoeveel leden heeft de ijsclub? 500 Leden. Ongeveer 170 mensen die echt wekelijks trainen en die hier “fanatiek” mee bezig zijn.
Hoe belangrijk is schaatsen voor jullie? Voor de meesten, omdat ze het leuk vinden, doen ze het al jaren. Echt een vaste groep, de groep is vrij hecht en dat is ook een deel omdat ze elkaar zo goed kennen, dus er is ook een sterk sociaal aspect. Veel leden fietsen in de zomer en schaatsen in de winter, dat is een veel voorkomende combo. Er is echt een stevige groep binnen de club die deze zo in staat houdt. Het is ook goed om iets te doen, een dwang om te bewegen. Een stukje gezondheid speelt ook mee, soms hebben ze het druk maar ze komen altijd terug omdat ze het missen. In onze groep is het merendeel 45+, de middenmoot is in de 30. Onder de 30 is de jeugd, naarmate er natuurijs is komen er wel meer jongeren. Tussen 25 en 45 is een kleinere groep, maar die komen vaak terug wanneer ze wat ouder zijn.
Heeft er iemand van jullie groep met een echte Elfstedentocht meegedaan? Ja, een stuk of 3 leden. In 1997 en ook in 2012, ook al is die niet doorgegaan, heeft een van onze leden de tocht toen toch geprobeerd!
Hoe belangrijk is een goed schaatspak?
Superbelangrijk, want het is het enige dat je aan hebt. Een pak dat meebeweegt is gewoon superfijn. De pasvorm is heel prettig, lekker licht en superfijn om te dragen, het is ook een superfijn pak voor wanneer je erg veel aan het trainen bent. Het zijn hele prettige pakken en ze zitten zeker lekker.
Wat voor verschil heeft Stannah voor jullie gemaakt nu dat jullie de pakken hebben? We krijgen veel leuke reacties, lekker fris. Rood-witte pakken vallen op, zeker wanneer we met een groep bij elkaar staan, het wordt wel gezien! Vaak zijn het trainingsgroepen bij elkaar, zeker door velen gedragen, dus iedereen kijkt ernaar en vraagt ernaar. De pakken bindt naar mekaar toe, het is echt een stukje herkenbaarheid.
Ook aan Benno hebben wij gevraagd of er nog een echte Elfstedentocht komt. Ja, ik denk het nog wel. Een beetje denken en hopen maar ik gun het in ieder geval iedereen!
Ach, een positieve instelling is in ieder geval altijd goed!
De Alternatieve Elfstedentocht in Weissensee, Oostenrijk 2018
Wij zijn natuurlijk ontzettend benieuwd hoe de Schaatsers het er dit jaar van afgebracht hebben, hieronder hebben wij de winnaars van alle 4 Alternatieven Elfstedentochten die afgelopen week gereden zijn geplaatst: u kunt alle winnaars via deze link bekijken.
1e Alternatieve Elfstedentocht: Wim Lankhorst uit Nederland: 16 ronden; Tijd: 7:55:07
2de Alternatieve Elfstedentocht: Rene van der Meulen uit Nederland: 16 ronden; Tijd: 7:05:10
3de Alternatieve Elfstedentocht: Gonny Brunia-Brunia uit Nederland: 16 ronden; Tijd: 7:38:40
3de Alternatieve Elfstedentocht: Kurt Wubben uit Nederland: 16 ronden; Tijd: 6:35:58
4de Alternatieve Elfstedentocht: Gonny Brunia-Brunia uit Nederland: 20 ronden; Tijd: 9:22:13
4de Alternatieve Elfstedentocht: Philip van Aerssen uit Nederland: 20 ronden; Tijd: 7:58:07
U vindt de volgende artikelen misschien ook interessant: